Trasa do 25 km bardzo fajna lecz późniejsze podjazdy doprowadziły mnie do omamów wzrokowych pod tytułem światełko w tuneleu,ale jak to mówią wszystko co zjechane podjechane być musi ,zas to co podjechane zjazdem nagrodzone będzie. Po 43 km przyszła pora na leśne ścieżki,tak zabłocone,pełne kałuży eh pysiota tak zabłoconego roweru nie miałem nigdy super zabawa. To moja jak do tej porynajdłuższa,najcięższa trasa jak by nie czterech bikersów były by kłopoty z dojechaniem.
Trasa jest podzielona na sześć odcinków, na początku i końcu każdego
odcinka znajdują się tablice informacyjne zawierające informację o
przebiegu szlaku, przebytym dystansie i atrakcjach znajdujących się przy
trasie.
Całkowita długość trasy wynosi około 10,7 km
Zespół przyrodniczo-krajobrazowy "Szopienice-Borki" − założony w roku 2000, zespół przyrodniczo-krajobrazowy, położony jest w północno-wschodniej części Katowic. Zespół obejmuje ok. 157 z obszaru ok. 200 ha stawów i ich otoczenia, usytuowanych w dolnych odcinkach dolin rzecznych Brynicy i Rawy, mieszczących się w granicach administracyjnych Katowic, Sosnowca i Mysłowic. Nazwa zespołu pochodzi od Szopienic i Borków, historycznych części Katowic. Stawy całego kompleksu powstały w miejscu dawnych wyrobisk piasku, który wydobywano (bagrowano) na potrzeby górnictwa
oraz jako wynik deformacji powierzchni w wyniku podziemnej eksploatacji
górniczej (w rejonie tym prowadzono eksploatację do początku II połowy
XX w.). W skład zespołu wchodzą stawy Morawa, Borki i Hubertus.
Największym ze stawów (ok. 35 ha)
i jednocześnie najmłodszym (powstał w latach 60. XX w. po zaprzestaniu
odwadniania wyrobiska piasku) jest staw oznaczany na mapach jako staw
Morawa. Autochtoniczni mieszkańcy Szopienic dla tego obszaru, a potem
stawu używali wyłącznie nazwy Bagier (od bagrowania), zaś mieszkańcy
Sosnowca (dokąd sięga dzisiejsza północna krawędź stawu) używali
najczęściej nazwy Bagry. Hubertus to w zasadzie grupa stawów: duży staw,
na północ od Rawy, podzielony groblami na 3 części, oraz mniejszy, na
południe od Rawy, leżący już w granicach Mysłowic. Stąd częściej używana
nazwa Hubertusy. Przez mieszkańców Szopienic nazwa Hurbetus rezerwowana
była do stawu mniejszego, zaś dla większego (lub jego części) używane
były (często zamiennie) nazwy Ewald i Gliniok. Ewald został przypomniany
w powieści Kazimierza Kutza "Piąta strona świata", której akcja
rozgrywa się głównie w Szopienicach. Z większych stawów kompleksu, już
poza zespołem, są jeszcze sosnowieckie Stawiki. Woda w stawach posiada
pierwszą klasę czystości.
Pogoria IV, pow ok. 560 ha dł. ok. 8 km, szer. ok. 3 km, pojemność ok. 52 mln. m³, lustro wody położone jest na wysokości 264,00 m n.p.m.[1], oficjalnie nazywana Zbiornikiem Kuźnica Warężyńska, najmłodszy i największy akwen Pojezierza Dąbrowskiego o silnie wydłużonym z południa na północ kształcie – ciągnie się od jazu piętrzącego wodę od okolicy Pogorii III aż po odległe o 5 km Wojkowice Kościelne.
Jezioro zajmuje najniższą część wyrobiska popiaskowego, w najszerszym
miejscu jego szerokość dochodzi do 3000 metrów. Akwen zwężony w
środkowej części do zaledwie kilkuset metrów – znajdują się tu liczne
wysepki, z których największa o powierzchni kilku hektarów jest
oddzielona od zachodniego brzegu jedynie wąskim kanałem. Północna część
jeziora to przepastne głębie, dochodzące do 23 metrów. Natomiast część
południowa jest znacznie płytsza, szczególnie w okolicy zachodniego
brzegu znajdują sie rozległe płycizny. Akwen ma spełniać rolę
przeciwpowodziową i przechwytywać ewentualną falę wezbraniową Czarnej Przemszy,
która jednakże poza wysokimi stanami całkowicie omija zbiornik płynąc
korytem na zachód od jeziora. Zabronione jest na nim używanie łodzi o
napędzie silnikowym, i kąpiel ze względu na liczne podwodne przeszkody i
nierówne dno. Dozwolone wędkowanie oraz żeglarstwo i windsurfing.
Wzdłuż południowego, zachodniego i północnego brzegu biegnie wygodna,
asfaltowa ścieżka rowerowa. W najbliższym czasie środkowowschodnia część
zbiornika obejmująca płytką zatokę i liczne wysepki zostanie objęta
ochroną ze względu na licznie gniazdujące tu bardzo rzadkie gatunki
chronionych ptaków, które z racji piaszczystych wysp znalazły tu cenne
środowisko zastępcze (naturalnie gniazdują na łachach piaskowych wzdłuż
koryt rzecznych, które jednakże, mimo braku regulacji rzek w Polsce,
okazują się niewystarczające dla ekspansji gatunków).
Trójkąt Trzech Cesarzy (niem.: Dreikaisereck)
– określenie miejsca, gdzie w latach 1846-1915 zbiegały się granice
trzech europejskich mocarstw: Prus (później Niemiec), Austrii (późnie
Austro-Węgier) i Rosji
Góra Świętej Doroty (rzadziej Wzgórze Doroty, pot. Dorotka) – wzniesienie o wysokości 381,3 m n.p.m. na Wyżynie Katowickiej, położone w woj. śląskim, na terenie miasta Będzin, dzielnicy Grodziec.
W
mowie potocznej znane są też inne nazwy i określenia nadawane temu
wzgórzu: "Złota Góra", "Zagłębiowska Jasna Góra", Zagłębiowski Olimp",
góra "Tabor" oraz Wzgórze Przemienienia Pańskiego (do XVII w.).
Wzgórze Doroty stanowi jeden z obszarów chronionego krajobrazu. Walorami
przyrodniczymi są dobrze wykształcone zarośla śródpolne, tzw. czyżnie,
oraz pozostałości muraw kserotermicznych. W drzewostanie dominują brzozy
brodawkowate, robinie akacjowe, buki, dęby, jesiony, klony.
Prowadzi tu turystyczny Szlak Husarii Polskiej (czerwony) (pomija
jednak źródełko z kapliczką usytuowane na tereanch rolnych. W latach
przed II wojną światową licznie wędrowali tu harcerze zagłębiowscy, a w
ruinach kościoła składali przyrzeczenie harcerskie.
Historia tego miejsca sięga czasów kultury łużyckiej
(XIV-III w. p.n.e.), kiedy to na wzgórzu znajdowała się osada
mieszkalna i pogańskie miejsce kultu. Ze wzgórzem wiąże się w zasadzie
prehistoria Grodźca.
Pogoria III jest zbiornikiem wodnym powstałym w 1974 roku z dawnych
wyrobisk kopalni piasku. Utworzony został jako rezerwowe źródło wody na
potrzeby „Huty Katowice". Zbiornik ten do 2005 roku, czyli do zalania
zbiornika Pogoria IV (Kuźnica Warężyńska) był największym jeziorem
wchodzących w skład Pojezierza Dąbrowskiego (Pogoria I, II, III oraz
IV).
Leśna to ośrodek rekreacji i wypoczynku w Sosnowcu Kazimierzu Górniczym, w skład którego wchodzi park z dwoma jeziorami :Leśny i Smug. Główną atrakcją bogato urządzonego parku jest niewielki ogród zoologiczny.
W parku Leśna można spotkać dużo roślin wszelkiego gatunku, oraz
zwierzęta swobodnie przemieszczające się (wiewiórki i różne gatunki
ptaków).