Góra Świętej Doroty
Sobota, 9 sierpnia 2014
· Komentarze(0)
Kategoria Moje pierwsze trasy

Góra Świętej Doro
ty (rzadziej Wzgórze Doroty, pot. Dorotka) – wzniesienie o wysokości 381,3 m n.p.m. na Wyżynie Katowickiej, położone w woj. śląskim, na terenie miasta Będzin, dzielnicy Grodziec.
W mowie potocznej znane są też inne nazwy i określenia nadawane temu wzgórzu: "Złota Góra", "Zagłębiowska Jasna Góra", Zagłębiowski Olimp", góra "Tabor" oraz Wzgórze Przemienienia Pańskiego (do XVII w.).
Wzgórze Doroty stanowi jeden z obszarów chronionego krajobrazu. Walorami przyrodniczymi są dobrze wykształcone zarośla śródpolne, tzw. czyżnie, oraz pozostałości muraw kserotermicznych. W drzewostanie dominują brzozy brodawkowate, robinie akacjowe, buki, dęby, jesiony, klony.
Prowadzi tu turystyczny Szlak Husarii Polskiej (czerwony) (pomija jednak źródełko z kapliczką usytuowane na tereanch rolnych. W latach przed II wojną światową licznie wędrowali tu harcerze zagłębiowscy, a w ruinach kościoła składali przyrzeczenie harcerskie.

W mowie potocznej znane są też inne nazwy i określenia nadawane temu wzgórzu: "Złota Góra", "Zagłębiowska Jasna Góra", Zagłębiowski Olimp", góra "Tabor" oraz Wzgórze Przemienienia Pańskiego (do XVII w.).
Wzgórze Doroty stanowi jeden z obszarów chronionego krajobrazu. Walorami przyrodniczymi są dobrze wykształcone zarośla śródpolne, tzw. czyżnie, oraz pozostałości muraw kserotermicznych. W drzewostanie dominują brzozy brodawkowate, robinie akacjowe, buki, dęby, jesiony, klony.
Prowadzi tu turystyczny Szlak Husarii Polskiej (czerwony) (pomija jednak źródełko z kapliczką usytuowane na tereanch rolnych. W latach przed II wojną światową licznie wędrowali tu harcerze zagłębiowscy, a w ruinach kościoła składali przyrzeczenie harcerskie.
Historia tego miejsca sięga czasów kultury łużyckiej
(XIV-III w. p.n.e.), kiedy to na wzgórzu znajdowała się osada
mieszkalna i pogańskie miejsce kultu. Ze wzgórzem wiąże się w zasadzie
prehistoria Grodźca.
Mapa GPS
Mapa GPS